در نظر داشته باشید که حضرت امیر- سلام الله علیه- در حالی که به حسب فهم جامعه، ریاست یک کشور بسیار بزرگی را داشت از حجاز تا مصر، عراق، ایران؛ همه را داشت، آن وقت چه جور بود وضعش، چه جور بود سلوکش با مردم و چه بود سفارشهایی که به عمالش یا به حکومتهایی که از طرف او بودند. چه سفارشهای ارزشمندی فرموده است! البته ما نمیتوانیم خود او باشیم، لکن میتوانیم که شیعه او باشیم، پیرو او باشیم. تا آن حدودی که بتوانیم، باید پیروی از او بکنیم. ۲۰ شهریور ۱۳۵۹
انظروا إلی امیر المومنین (ع) الذی حکم دوله مترامیه الاطراف من الحجاز إلی مصر والعراق وإیران، انظروا إلی حیاته الشخصیه وإلی اسلوب تعامله مع الامه وتمعنوا بالوصایا التی کان یبعث بها إلی عماله فی الولایات، یا لها من وصایا قیمه حقاً. بالطبع لا یمکننا ان نکون کالإمام علی (ع) ولکن یمکننا ان نکون شیعه واتباعاً مخلصین له وان نسعی جاهدین لتنفیذ ما امرنا به وتعلمناه منه. ۱ ذی القعده ۱۴۰۰
Keep in mind the position held by Hadrat Amir (`a) who, in accordance with the understanding of the people, ruled a vast realm stretching from the Hijaz to Egypt and also including Iran and Iraq. See how he behaved with the people and what his instructions to his representatives, and the governments that ruled on his behalf, were. How valuable were the directions that he had given them! We, of course, cannot be like him; but we can be his partisans and followers. We must follow him to the extent we can. September ۱۱, ۱۹۸۰