این حدود الهی که خدای تبارک و تعالی قرار داده و یک فرد اگر در داخل منزلش هم یک کاری بکند که بیرون منعکس بشود، او را تعقیب و مجازات می‌کنند، برای این [است] که اینهایی که این طور فسادها را در یک مملکتی می‌کنند، و لو توی خانه‌ای این کار را می‌کنند، این کم کم سرایت می‌کند و جامعه را رو به فساد می‌برد. خدای رحمان و رحیمی که با همه بندگانش رحمت دارد و می‌خواهد همه بندگانش به سلامت و سعادت باشند، به حسب تشریع، این طور فرموده است. آن وقت یک نفر آدمی که بیاید در خیابان و شمشیرش را بکشد، چاقویش را بکشد و بخواهد مردم را تهدید کند، بگویند که این را باید بکشید، این برای این نیست که این یک آدم یک همچو کاری کرده یک دشمنی با این آدم است، این برای این است که اگر این را رها کنند یک کشور کم کم کشیده می‌شود به فساد؛ فساد یک فرد، دو فرد، چهار فرد، این ور، آن ور. اگر منحصر به خودشان بود، حرفی نبود، امّا فساد سرایت می‌کند، اخلاق فاسد سرایت می‌کند به همه، کم کم می‌ببیند یک وقت یک کشوری فاسد شد اسلام از اوّل جلویش را خواسته بگیرد؛ گفته این کسی که این فساد را کرده، باید با او این جور رفتار کنید تا از اوّل نگذارد رشد پیدا کند این فساد.