[سیدالشهدا (ع)] با خون خود و فرزندان و اصحابش مکتب را زنده کرد. مکتبی که می‌رفت با کج‌روی‌های تفاله جاهلیت و برنامه‌های حساب‌شده احیای ملی‌گرایی و عروبت با شعار «لا خَبَرٌ جاءَ وَ لا وَحْیٌ نَزَلْ» «1» محو و نابود شود، و از حکومت عدل اسلامی یک رژیم شاهنشاهی بسازد و اسلام و وحی را به انزوا کشاند؛ که ناگهان شخصیت عظیمی که از عصاره وحی الهی تغذیه و در خاندان سید رُسل محمد مصطفی و سید اولیا علی مرتضی، تربیت و در دامن صدیقه طاهره، بزرگ شده بود قیام کرد و با فداکاری بی‌نظیر و نهضت الهی خود، واقعه بزرگی «2» را به وجود آورد که کاخ ستمکاران را فرو ریخت و مکتب اسلام را نجات بخشید.