همدردی با مردم

دیگر جشن نگرفتند‏ می دانم مردم فارس چه می کشند‏ تا همۀ طلبه ها نروند نمی آیم ‏ تنها دو مرتبه به کوفه رفتند‏ هر وقت به همه طلبه ها خانه دادند‏ اجازه نمی دادند مانند سایر مراجع به کوفه بروید‏ قبول نمی کردند حتی یک شب هم در کوفه نخوابیدند آب و هوای کوفه با صفا است‏ باید پیش برادرهایم باشم‏ مگر خون من رنگین تر است‏ اگر قرار باشد بمباران شود‏ تا زمانی که موشک به من بخورد‏ من بروم به پناهگاه؟‏ هروقت همه سنگر داشتند‏ از بیرون پیداست!‏ وضع من فرق می کند‏ پناهگاه نسازید‏ نمی توانم فکر کنم در امان هستم ‏ چه فرقی است میان من و آن پاسدار؟‏ برایشان فرق نمی کند‏ مگر مردم چه می کنند؟‏ مثل مردم زیر باران ایستادند‏ وسایل گرمازا را خاموش کنید‏ بخاریهای جماران را خاموش کنید‏ مثل همۀ مردم زندگی می کردند‏ از ملت ایران خجالت می کشم‏ از قمی ها شرمنده هستم‏ من شرمندۀ مردم هستم‏ اراده کردم دست او را ببوسم‏ با تلخی از حادثه یاد کردند‏ 20 دقیقه اشک می ریختند‏ این چوبها را باید به سر من زده باشند‏ باید هر دو درب باز باشد‏ با پای برهنه می روم فیضیه‏ مواظب این خانم باشید‏ برای دوستان گرفتار خیلی دعا می کنم ‏ به اندازه غذا درست کنید‏ به هیچ وجه تغییر محل نخواهم داد‏ وقت جشن گرفتن نیست‏ شرمنده مردم هستم ‏ قرآن را برندارید‏ مثل همه مردم زندگی می کردند من باید به فیضیّه بروم‏ شما از یهودیان هم بدتر کردید‏ حمله به دولت عراق‏ اگر ویزا ندهند‏ هرگز به کوفه نمی روم هرگز به پناهگاه نرفتند تاوقتی دشمن در خاک ماست نذاکره نمی کنیم به شدت سرما خورده بودند