سخنرانی در جمع فرهنگیان و دانش‌آموزان قم (رهنمودهایی به جوانان)

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم‌
بسم الله الرحمن الرحیم‌
اُفَوِّضُ امرِی إِلَی اللهِ «1»

رنجهای جدایی و گنجهای اتحاد

من برای اولین دفعه‌ای است که در این مدرسه وارد شده‌ام. دستهای خائن اجنبی و عمال اجنبی ما را از شما جدا کردند، بین ما و شما اختلاف انداختند؛ آنها از این اختلاف نتیجه‌ها بردند و دیدند که از اتحاد جنبه‌هایِ، قشرهایِ مختلف، آنها نمی‌توانند با این اتحاد نتایجی را که می‌خواهند ببرند. سالهای طولانی کوشش کردند مدارس دینی را از دانشگاهها و دیگر قشرهای محصلین جدا کنند. ما باید بفهمیم این معنا را که این جدایی چه رنجها به ما داد، و این اتحادِ چند صباح چه گنجها به ما داد.

جوانها مظهر امید و نوید

شما جوانها- شما جوانهای محصل- سایر جوانها امید من هستید، نوید من هستید. امید من به شما توده جوان است، به شما توده محصل است. من امید این را دارم که مقدرات مملکت ما بعد از این به دست شما عزیزان بیفتد و مملکت ما را شما عزیزان حفظ کنید، من امید آن را دارم که شماها با علم و عمل، با علم و تهذیب نفس، با علم و عمل صالح، بر مشکلات خودتان غلبه کنید. تا کنون که این راه را آمدیم؛ و با وحدت‌ کلمه قشرهای مختلفِ این مملکت و با اتکال به ایمان و اعتماد به اسلام و قرآن کریم دست خائنین را قطع کردیم؛ و اگر تتمه‌ای باشد قطع می‌کنیم ان شاء الله. لکن از حالا به بعد اشکالات بیشتر است، بیداری بیشتر می‌خواهد.

زمان سازندگی‌

از این زمان، زمان سازندگی این خرابه‌ای است که برای ما به جا گذاشته‌اند. شما بهتر می‌دانید که اینها به دانشگاههای ما، به دبیرستانهای ما، به دبستانهای ما چه خیانتها کردند. شماها می‌دانید که شماها را می‌خواستند عقب نگه دارند نگذارند که یک انسان اسلامی، یک انسان با قدرت، یک انسان با هدف بار بیایید. تعلیمات از اول تعلیمات اعوجاجی، انحرافی و برنامه‌های انحرافی بود. می‌خواستند جوانهای ما را به عقب برانند تا استفاده‌های خودشان را بکنند، تا ما در همه چیز محتاج باشیم، در علم محتاج باشیم و در اقتصاد وابسته و محتاج باشیم.
شما جوانان که امید من هستید و نوید من هستید کوشش کنید و وحدت کلمه خود را حفظ کنید. ما را نگذاشتند با شما روبرو بشویم. در مدت عمر این دبیرستان، اول مرتبه‌ای است که من با شما روبه می‌شوم. اول مرتبه است که استادان و معلمان شما را از نزدیک می‌بینم. اول مرتبه‌ای است که شما جوانان عزیز را، فرزندان اسلام را، از نزدیک زیارت می‌کنم.
ای امید من، ای امیدهای من، ای نویدهای من، ای فرزندان عزیز اسلام، رمز پیروزی را دریافتید. دریافتید که در این دو سال اخیر با وحدت کلمه ریشه استبداد، ریشه سلطنت استبدادی 2500 ساله را از بیخ کندید. دریافتید که نفتخواران مفتخوار را عقب زدید. دریافتید که با وحدت کلمه و وحدت غرض و هدف و آن ایمان و هدف اسلام، هدف جمهوری اسلام، دریافتید که این رمزْ شما را به پیروزی رساند. این رمز را از دست ندهید، صفهای خود را فشرده تر کنید، روابط خود را با همه قشرها خصوصاً با روحانیین زیاد کنید. شما آمال و آرزوی ما هستید. ملت ایران با این وحدت کلمه آمال و آرزوی‌ اسلام است. باید با وحدت کلمه همه چیزهایی که پیش آمده است حفظ کنید.

لزوم تبعیت از دولت موقت‌

از دولت موقت خودتان پشتیبانی کنید. مفسده جوها که می‌خواهند بهانه پیدا کنند و تضعیف کنند دولت اسلامی را، به دهان آنها مشت بزنید. تبعیت از دولت موقت اسلامی لازم است. این دولت موقت اسلامی دولتِ اسلامی شرعی است. من اطمینان کامل به دولت دارم و شما هم پشتیبانی کنید از این دولت که آن مسائلی که به عهده او محول است، که یکی رفراندم است و از مسائل مهم وقت است، و یکی گذراندن قانون اساسی جدید است با آرای موکلین شما. تاسیس حکومت جمهوری اسلامی، غایت آمال همه مسلمین، غایت فرمان خدای تبارک و تعالی [است‌]. باید از این حکومت پشتیبانی کنید تا بتواند در یک محیط آزاد، در یک محیط صحیح، کارهایی که به او محول شده است انجام دهد.
فضولهایی که در اطراف می‌خواهند با بهانه‌هایی تضعیف کنند حکومت را، باید بدانند که حکومتِ متکی بر ملت ضعیف نخواهد شد. این حکومت به تعیین کسی است که متکی به ملت است؛ این حکومت به تعیین و تصویب ملت است، به پشتیبانی از ملت است. باید او را بیشتر پشتیبانی کنید. و مغرضین را که عمال اجانب هستند و می‌خواهند نگذارند حکومت اسلامی، جمهوری اسلامی برقرار بشود، آنها را از جامعه خودتان دور کنید، یا نصیحت کنید.
شما در این زمانهای طولانی که نبودید و ما مواجه بودیم با گرفتاریهای زیاد و به زمانهای اخیر که بودید و مواجه شدید با مصیبتها، تمام این مصیبتها از اجانب بود و تمام این جنایتها به دست عمال اجانب بود. آنها می‌خواهند باز هم همان مسائل را با عمال خبیث خودشان در مملکت ما برقرار کنند. این خیالی است که آنها به سر خودشان می‌پزند که مملکت ما را باز با فرم دیگر به مصیبتهای سابق بکشند. شما جوانان برومند، شما محصلین ارجمند که امید من هستید و نوید من هستید، باید در هر جا که هستید، در هر جایی از ایران که هستید باید بیدار باشید، با بیداری از حقوق خودتان دفاع کنید.

رای به جمهوری اسلامی‌

حکومت اسلامی را که از حقوق شما دفاع می‌کند مستقر و برقرار کنید. به یاوه یاوه گویان گوش ندهید. به حرفهای قشرهایی که از اسلام هیچ بویی ندیده‌اند و با اسلام مخالفند به حرفهای آنها گوش ندهید. آنها می‌خواهند ملت را منحرف کنند از مسیر خود. مسیر شما مسیر اسلام است، مسیر شما این است که جمهوری اسلامی را بپا کنید. من رای به جمهوری اسلامی می‌دهم، و از شما تقاضا دارم که رای به جمهوری اسلامی بدهید، نه یک کلمه کم، نه یک کلمه زیاد. جمهوری اسلامی.
آنها که در نوشتجاتشان از «جمهوری» دم می‌زنند- جمهوریِ فقط- یعنی اسلام نه. آنهایی که «جمهوری دمکراتیک» می‌گویند یعنی جمهوری غربی، جمهوری اسلامی نه. آنها می‌خواهند باز همان مصایب را با فرم دیگر برای ما به بار بیاورند. آنها اصلًا در این نهضت دخالت نداشتند.
آنها که امروز به خیال خودشان می‌خواهند سر سفره آماده بنشینند، در این نهضت به هیچ وجه دخالت نداشتند. این نهضت را شماها، این نهضت را طبقه محصل، طبقه کارگر، دهقان، بازاری، این نهضت را اینها به بار آوردند و اینها حق دارند. آنها که در خارج بودند و برای میوه‌چینی آمده‌اند، و آنها که در صدرهای بالا نشستند و منظره‌ها را نگاه کردند یا کمک کردند به رژیم و حالا به صورت انقلاب [ی‌] درآمده‌اند، آنها را نپذیرید و نمی‌پذیریم.
آنها که قلمهای مسموم را گرفته‌اند و بر خلاف اسلام چیز می‌نویسند و «ملی» و «دمکراتیک» و این حرفها را به میان می‌آورند، از آنها نپذیرید.

اسلام خواهی ملت ایران‌

ما اسلامی را می‌خواهیم، ملت ما اسلام را می‌خواهد. آنها که کوشش دارند نهضت ما را تضعیف کنند، دولت ما را تضعیف کنند تا نتوانیم- تا به خیال آنها- نتوانیم در رفراندم‌ موفق شویم، خیال خامی به سر خودشان می‌پزند. ملت ما یکپارچه خواهان جمهوری اسلامی است.
ما باید آن چیزی که آمال ملت است دنبال کنیم. آن چیزی که ملت در چند سال است، در بیش از یک سال است که فریاد می‌زنند و از چندین سال است که دنبال او هستند، ما باید به فریاد این ملت گوش کنیم. قشرهای مختلف این مملکت باید به ندای ملت گوش کنند ببینند ملت چه خواست و چه می‌خواهد. ملت در طول این یک سال و چند ماه اخیر در خیابانها ریخت و فریاد کرد: «آزادی، استقلال، جمهوری اسلامی»
ما باید تابع ملت باشیم. نباید قلم دست بگیریم و توی منزل بنشینیم و هر چه می‌خواهیم بنویسیم. صلاح نیست. این برمی‌گرداند آن مسائل و مصایب سابق را؛ خیانت است به ملت. کمونیستها هم باید جمهوری اسلامی بخواهند.
اگر بخواهند برای این ملت کار بکنند و راست بگویند، همه باید جمهوری اسلامی را بخواهند. آنکه علاقه به این ملت دارد، آنکه علاقه به این کشور دارد، آنکه از اختناق خسته شده است، آنکه مخالف این است که مملکت ما مستقل نباشد، آنکه استقلال مملکت را می‌خواهد- در هر مسلکی که هست- باید دنبال ملت برود تا پیروز شود. باید دنبال همین قشر ملت، همین محصلین، همین محصلین علوم قدیمه و جدیده، همین بازاری، همین حمّال، همین دهقان، همین کشاورز، همین کارگر، دنبال اینها بروند. اینها کشته دادند، اینها خون دادند، اینها سهیم هستند. همه سهم مال اینهاست نه مال من و شما، که کنار نشستید و حالا قلم دست گرفتید. قلمها را بشکنید! به اسلام پناه بیاورید. تبلیغات سوء را کنار بگذارید. تضعیف ملت را، تضعیف دولت را کنار بگذارید تا نتیجه ببرید؛ تا استقلال خودتان را حفظ کنید.

نوید پیروزی‌

من امیدم به شما جوانهای برومند عزیز و سایر طبقات ملت است. من نوید پیروزی به شما می‌دهم: من نوید استقلال، من نوید عظمت، من نوید رفاه، من نوید معنویت، من‌ نوید یک روح پاک، یک روح آزادمنش، یک روح مهذب به شما می‌دهم؛ به شرط آنکه همه با هم باشید و ما همه با هم به سوی جمهوری اسلامی و به سوی اسلام.
از خداوند تعالی عظمت، سلامت، عزت همه ملت اسلامی را می‌خواهم. از خداوند تعالی توفیق شما جوانان برومند- عزیزان- را می‌خواهم.
و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته‌