امام خمینی، رضوان الله علیه، توجه خاصی به قرآن داشتند، به طوری که روزی، هفت بار قرآن می خواندند!
امام، در هر فرصتی که به دست می آوردند، و لو اندک، قرآن می خواندند. بارها دیده شد که امام، حتی در دقایقی قبل از آماده شدن سفره - که معمولا به بطالت می گذرد - قرآن تلاوت می کنند «1» ! امام، بعد از نماز شب اش تا وقت نماز صبح، قرآن می خواند «2» .
یکی اطرافیان امام می گوید:
امام، در نجف، چشمشان درد گرفت و به دکتر مراجعه کردند. دکتر، بعد از معاینه ی چشم امام گفت: «شما باید چند روزی قرآن نخوانید و به چشمتان استراحت بدهید» . امام، خندیدند! و فرمودند: «دکتر: من، چشم را برای قرآن خواندن می خواهم! چه فایده ای دارد که چشم داشته باشم و قرآن نخوانم؟ شما یک کاری کنید که من بتوانم قرآن بخوانم «3» !» .
و در ماه رمضان یکی از همراهان امام در نجف، اظهار می کرد که امام خمینی، در ماه مبارک رمضان، هر روز، ده جزء قرآن می خواندند; یعنی، در هر سه روز، یک بار قرآن را ختم می کند «4» .
علاوه بر آن، هر سال، چند روز قبل از ماه مبارک رمضان، دستور می دادند که چند ختم قرآن برای افرادی که مد نظر مبارکشان بود، قرائت شود «5» .