امام تقید خاصی به زیارت حضرت امیر(ع) داشتند و من یاد ندارم که زیارت هر شب ایشان ترک شده باشد؛ حتی گاهی که تب داشتند و مریض بودند هم زیارتشان ترک نمی شد. در حرم گاهی زیارت امین الله و گاهی زیارت جامعه می خواندند و چون مکروه است که از بالا سر حضرت کسی عبور کند پایین پای حضرت می آمدند و نماز می خواندند و بعد پهلوی ضریح می آمدند و دعا می کردند و بعد از حرم خارج می شدند.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 3، صفحه 21.
راوی: آیت الله خاتم یزدی.