خواهرم که در نجف خدمتکار منزل امام بود نقل می کرد که در نجف ایشان یخچالی در منزل نداشتند بلکه سردابی در منزل بود* که چند پله می خورد و اگر چیزی مثل گوشت اضافه می ماند برای اینکه در آن هوای گرم و طاقت فرسای نجف فاسد نشود، در سرداب می گذاشتیم که هوای آن نسبتاً خنک بود. لذا حاج آقا مصطفی سفارش می کرد آنقدر گوشت بگیرید که همان روز مصرف شود و برای فردا نماند که فاسد شود. چند روز بود که خانم به امام می گفت: «آقا ما یخچال نداریم.» امام گفتند: «خوب من پول کسی را که نمی توانم به شما بدهم که بروید یخچال بخرید، اگر خودت پول داری، برو، بخر.» خانم هم به حاج آقا مصطفی گفت و او هم رفت و یک یخچال قسطی خرید و تمام قسطهایش را هم خود او داد.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 2، صفحه 45.
راوی: عیسی جعفری.