گاهی که امام برای حرم یا کار دیگری از خانه خارج شده یا باز می گشتند می فرمودند: «آقای فلانی شما برای فلان شخص یک عبا بخرید» ؛ یعنی ایشان در حرم و خیابان مواظب بودند که اگر طلبه ای وضع خوبی ندارد فوری دستور می دادند که برای او عبا بخرید. یک روز شخصی پیش امام آمد عبای خود را نشان داد و گفت عبای من پاره است. امام دنبال عبای خود گشتند و بعد آن را به او نشان دادند و گفتند: «ببین عبای من هم پاره است.» * ایشان به بعضی اینطور جواب می دادند و در بعضی مواقع آنطور کمک می کردند.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 2، صفحه 60.
راوی: حجه الاسلام ناصری.