مقداری ملک از پدری به امام ارث رسیده بود. آقا چنین نبود که طلبه ای باشند که فقط زندگی شان از درآمد طلبگی بگذرد. از این جهت در ابتدای ازدواجشان با خانم یک منزل کوچک اجاره کرده و در این منزل تنها بودند – با مستاجرهای دیگر در یک منزل نبودند – اثاث منزل را هم خانم آوردند. امام جز همان اثاث که بعد از یکی دو ماه از حجره خود در مدرسه فیضیه آوردند، اثاث دیگری نداشتند. خانم تعریف می کرد مراسم عروسی ما بسیار ساده برگزار شد. کل اثاثیه امام گلیمی بود و یک دست رختخواب و یک چراغ خوراک پزی دوفتیله ای و یک قوری و استکان نعلبکی و یک عدد قابلمه خیلی کوچک، تا اینکه بعد از یکی دو سال اثاثیه ای که از پدر امام به ارث رسیده بود آقای پسندیده به امانت نزد خود نگه داشته بودند، برای امام فرستادند. خانم می گفتند آنها هم اثاثی نسبتاً قدیمی بود. مقداری ظروف خیلی قدیمی و چند تکه فرش قدیمی که نسبتاً کهنه بودند. مجموعاً زندگی امام یک زندگی طلبگی اما نسبتاً آبرومند بود.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 2، صفحه 65.
راوی: فریده مصطفوی.