من در قم دو سه مرتبه یادم هست که امام درد کمر گرفتند به نحوی که تا هفت هشت روز نمی توانستند حرکت بکنند. یک بار هم در نجف اینطور شد و 25 روز مریضی امام طول کشید به طوری که یک دکتر کویتی که در بغداد بود برای معالجه ایشان دعوت شد. ولی امام نه در قم و نه در نجف با این وضعی که پیدا می کردند هیچوقت نماز شب خود را ترک نکردند. البته طبیعی است که می شود نماز شب را نشسته و یا حتی خوابیده خوانده ولی در هر حال ایشان خیلی به نماز شب مواظبت داشتند.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 3، صفحه 120.
راوی: آیت الله خاتم یزدی.