منزل امام شبی که قرار بود فردایش عراق را ترک کنیم دیدنی بود. مادرم و خواهرم و حسین برادرزاده ام و همسرم و همسر برادرم همگی حالت غیر عادی داشتند. تمام حواس من متوجه امام بود. ایشان چون شبهای قبل سر ساعت خوابیدند و چون همیشه یک ساعت و نیم به اذان صبح برای نماز شب برخاستند.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 3، صفحه 121.
راوی: سید احمد خمینی.