ما که در کنار امام بودیم، شبها شاهد تضرع و گریه و زاری امام در برابر خداوند بودیم. حتی آن شبی که ایشان را به بیمارستان انتقال دادیم که بایستی فردای آن شب مورد عمل جراحی قرار می گرفتند، همچنان مانند گذشته، از خواب بیدار شدند و به نماز شب پرداختند که فیلم نماز شبشان از طریق دوربین مخفی، در معرض دید همگان قرار گرفت ولی یک قطعه از فیلم را بر حسب مصلحت حذف کردند و آن وقتی بود که ساعت گریه و زاری امام در پیشگاه حضرت ذوالجلال رسیده بود و من امیدوارم که این قسمت از فیلم را هم برای مردم عزیزمان پخش کنند تا همگان متوجه شوند، آن امام بزرگواری که پدیده ای به نام ترس در سراسر وجودشان نبود و در برابر جهان استکباری، یکّه و تنها می ایستادند و از هیچ کس وحشتی نمی کرد، در سحرگاهان که در برابر خداوند قرار می گرفت، لرزه بر اندام مبارکشان ظاهر می شد و اشک می ریخت و با صدا گریه می کرد. گاهی از اوقات که بنا به مصالح و عللی مجبور بودیم در آن وقت از شب نیز، نزدیک امام باشیم بدون اینکه متوجه شوند شاهد آن حالت روحانی خاص ایشان بودیم بعضی مواقع که ناچار بودیم در همان لحظات برای برخی مسایل پزشکی خدمتشان برسیم، ایشان را در چنان حالت تضرع و زاری می یافتیم.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 3، صفحه 135.
راوی: دکتر پور مقدس.