امام با آن همه زحمت و تلاش در طی مدارج عالیه علمی در تمام زمینه ها و آن همه نوشته های کم نظیر و بی نظیر در رشته های گوناگون، مشخصاً هیچ گونه دلبستگی و تعلق خاطری حتی به آثار علمیشان نداشتند، چه رسد به چاپ و نشر آنها. لذا وقتی یکی از کتب خطی امام را که تعلیقات ایشان ـ به «شرح فصوص الحکم» ـ بود، پیرمردی دستفروش و دوره گرد در همدان به یکی از طلاب به قیمت پنجاه تومان می فروشد (همراه با یک کتاب خطی دیگر) و او همه آن را به آیت الله حسین نوری که در آن زمان نمایندۀ امام و امام جمعه همدان بودند، می دهد و ایشان خدمت امام می آورند حضرت امام هیچ واکنشی نسبت به پیدا شدن «شرح فصوص» از خود نشان ندادند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد سه، صفحه 216.
راوی: حجه الاسلام رحیمیان.