در جماران امام می آمدند و بعد از نشستن با دست مبارک خود برای رزمندگان آجیل پر می کردند. من می گفتم: «اجازه بدهید پشت آن بنویسیم که این آجیل توسط امام پر شده است، چون رزمندگان خوشحال می شوند.» امّا ایشان می گفتند: «نه» لازم نیست.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد سه، صفحه 226.
راوی: زهرا مصطفوی.