امام از سنی که طلبه شدند و مشغول درس شدند، حالت مبارزه علیه استکبار را داشتند. منتهی چون امکانات برایشان جور نبود و وضع جوری بود که باید یک مقدار امکان باشد و عده ای پشتیبان ایشان باشند، از این جهت بود که قیام نکردند؛ نه اینکه در وجودشان نباشد، همیشه این حالت در وجود ایشان بود. منتهی چون امکانات نبود دنبال نمی کردند کار را، چون می دانستند با شکست روبرو می شوند. از این جهت مشغول مطالعه کتاب و درس و نوشتن کتابهای فقه و اصول و کتابهای متعدد دیگر بودند. از پانزده خرداد، ایشان احساس وظیفه کردند؛ یعنی دیگر احساس کردند وظیفهٔ شرعی شان است که باید قیام کنند، حالا چه تنها باشند و چه طرفدار داشته باشند و از این جهت قیام کردند.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 4، صفحه 5.
راوی: حجه الاسلام حق شناس.