با اوج گیری مبارزات مردم مسلمان ایران، دو دولت ایران و عراق در جلسات متعدّدی که در بغداد داشتند به این نتیجه رسیدند که فعّالیت امام نه تنها برای ایران که برای عراق هم خطرناک شده است، [لذا سعدون شاکر رئیس سازمان امنیت عراق به امام پیغام فرستاد]: حضرتعالی چون گذشته می توانید در عراق به زندگی عادی خود ادامه دهید، ولی از کارهای سیاسی که باعث تیرگی روابط ما با ایران می شود خودداری کنید و در صورت ادامۀ کارهای سیاسی باید عراق را ترک کنید. تصمیم امام معلوم بود. رو کردند به من و گفتند: «گذرنامۀ من و خودت را بیاور» بعد فرمودند: «من هر کجا بروم و فرشم را پهن کنم (اشاره به زیلوی اطاقشان کردند) آنجا منزل من است و من از آن آخوندهایی نیستم که تنها به خاطر زیارت دست از تکلیفم بردارم. »
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 4، صفحه 12.
راوی: سید احمد خمینی.