در مورد وجوهات شرعیه ای که از مقلدان حضرت امام در خارج از کشور و به صورت ارز واصل می شد و گاهی لازم می آمد که تبدیل به ریال شود، امر دایر بود بین آنکه به بانک مرکزی فروخته شود و نرخ دولتی آن دریافت شود (و در نتیجه مابه التفاوت قیمت دولتی و نرخ آزاد از مستحقین مربوطه تقویت شود) یا آنکه به صورت آزاد امام با روش خود به ما آموختند که باید سلسله مراتب و نظم در کار حفظ شود از جمله وقتی از ایشان سوال شد که اگر کسی قضای روزه به عهده دارد و وقت موسع است آیا می تواند روزه استیجاری بگیرد؟ فرمودند: رساله را ببینید. از قول سوال کننده به عرض رسید در رساله نیست، فرمودند از دفتر استفتاء سوال شود.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 4، صفحه 301.
راوی: شهید صیاد شیرازی.