یکی از چهره های معروف و زندانی می گفت: در مورد کمک به گروههای مبارز اسلامی و کمک به خانواده های مبارز مسلمان که در زندان بودند، با نامه ای از حضرت امام سوالاتی شد، که آیا می توان در این جهت از وجوهات استفاده نمود؟ امام در پاسخ فرمودند: به این گروهها کمک بشود، و خانواده های آنها به احسن وجه از وجوهات اداره گردند. خود این امر مایه دلگرمی و قوت قلب آنها برای ادامه مبارزه بود. امام جواب را به فردی که نامه را از نجف آورده بود دادند و به او فرمودند برو بگو این کمک ها نباید صرف گروهکها (منافقین و... ) و خانواده های آنها بشود. ایشان در نامه اسامی این گروهها را ننوشته بودند ولی تذکر شفاهی دادند. او هم به ایران برگشت ولی چون خیال می کرد امام درباره اینها اشتباه کرده است، لذا از وجوهات به اعضای سازمان منافقین کمک می کرد. بعداً که در سال 54 انحراف آنها مشخص شد دچار حیرت گردیدم که مسوولیت شرعی دادن وجوهات به آنها را علیرغم نظر امام چگونه توجیه کند چون خود را مدیون می دانست.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 4، صفحه 321.
راوی: مهدی کروبی.