یادم هست یکروز امام می فرمودند: آقای دعایی آمد پیش من و گریه کرد که ولو چند کلمه از مجاهدین تایید کنید. آقای مطهری شهید بزرگوارمان و آقای منتظری و آقای طالقانی برای امام نامه نوشته بودند که تایید کنید ولی امام زیر بار تعریفات نرفتند و خود تصمیم گرفتند. حتی پس از سال 54 که دیگر معلوم بود بر اثر انقلاب عده ای از مجاهدین برگشته اند ولی باز امام کلمه ای نفرمود تا از پاریس آمدیم. در قم مجاهدین خواستند با امام ملاقات کنند امام به آنها فرمودند: اصول دین خود را بنویسید و بعد بیایید. در این موضوع لطافت بسیار ظریفی است و آن اینکه مثل اینکه امام آنان را مسلمان نمی داند. آنها نوشتند. بعد امام فرمود: باید در روزنامه ها چاپ کنید. آنها چاپ کردند. وقتی خدمت امام رسیدند امام آنها را خیلی نصیحت کردند که دست از این کارهایتان بردارید و مانند سایرین باشید. والاّ روزی که احساس کنم کاری برخلاف می کنید به مردم معرفیتان می کنم.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 4، صفحه 325.
راوی: سید احمد خمینی.