در سفر دوم عرفات به ایران امام وی را نپذیرفتند و به صراحت فرمودند که اگر عرفات از بگین خائن و ملعون تر نباشد دست کمی از او ندارد. به واسطهٔ اصرار بعضی از مسوولان و تاکید بر مصالح جنبش مردم فلسطین امام چند دقیقه ای او را پذیرفتند اما حتی یک کلمه هم بر زبان نیاوردند و بعد از آن هم هیچگاه او را نپذیرفتند.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (ره)، جلد 4، صفحه 358.
راوی: سید احمد خمینی.