یادداشت

همیشه لبخند می زدند‏

هر کس از خانوادۀ امام که به دیدار ایشان می رفت احساس می کرد که آقا خیلی دوستش‏‎ ‎‏دارد. همۀ ما این احساس را داشتیم که امام بیشتر از همه به ما علاقه دارد. امام‏‎ ‎‏خصوصیاتی داشتند که قابل صحبت نیست. من هنوز یادم نمی آید که به اتاق امام وارد‏‎ ‎‏شده باشم و ایشان لبخند نزده باشند.

منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد یک، صفحه 8.

راوی: نعیمه اشراقی (نوه امام).



همیشه لبخند می زدند‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: