یادداشت

همیشه تبسّم می کردند‏

معمولاً اوقات استراحت امام پیش ایشان می رفتیم. گاهی اوقات قبل از نماز مغرب و عشا و‏‎ ‎‏گاهی بعد از اخبار و گاهی هم صبحها قبل از رفتن به مدرسه. وقتی وارد اتاق ایشان می شدم‏‎ ‎احساس می کردم امام سراپا غرق در شادی شده اند و با لبخندی جواب سلام مرا می دهند.‏‎ ‎‏هنوز هم وقتی به مرقد ایشان می روم و سلام می دهم، باز تبسّم امام را می بینم. این لبخند‏‎ ‎‏شیرین آقا هیچ گاه فراموشم نخواهد شد. البته امام در هنگام دیدار با هر یک از نزدیکان‏‎ ‎‏خویش، همین گونه عمل می کردند و هیچ تفاوتی در ابراز علاقه شان دیده نمی شد.

منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد یک، صفحه 9.

راوی: عاطفه اشراقی (نوه امام).



همیشه تبسّم می کردند‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: