برخورد امام با خانواده شان پیامبرگونه بود. بعدازظهرها که می شد خانوادۀ امام، نوه ها، دخترها و عروس می آمدند و دور ایشان می نشستند و چنان با امام گرم می گرفتند و شوخی و مزاح می کردند که تصور چنین حالتی برای یک رهبر سیاسی با آن همه مشغله شاید غیرممکن باشد.من بعضی از روزها شاهد بودم که امام با این سن و سال و مشغلۀ کاری با علی بازی می کرد. ایشان یک طرف اتاق می ایستاد و علی در طرف دیگر و با علی توپ بازی می کرد.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد یک، صفحه 10.
راوی: رحیم میریان (از اعضای بیت امام).