علی خیلی دوست داشت وقتی مردم به حسینیه می آمدند، او هم برود. بار اول که رفته بود گمان کرده بود مردم به خاطر او آمده اند. وقتی به خانه برگشت به من گفت: «من که رفتم حسینیه مردم شعار می دادند. تازه آقا هم با من آمده بود». آقا وقتی که علاقۀ علی را به حسینیه می دیدند، شبها به علی می گفتند: «علی، بخواب، صبح می برمت حسینیه». و علی آن قدر از این وعده امام خوشحال می شد که گاهی نیمه های شب بیدار می شد و می پرسید: «آقا پا نشدند؟ پس چرا صبح نمی شود؟»
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد یک، صفحه 17.
راوی: فاطمه طباطبایی.