امام اگر غذایی را نمی پسندیدند هیچ وقت حرفی نمی زدند. مشغول خوردن چیز دیگری می شدند؛ مثلاً خرما، ماست و سبزی می خوردند. یک روز غذایی جلویشان گذاشتند که آن را کنار گذاشتند. من خواستم شوخی کرده باشم گفتم: آقا چرا کفران نعمت می کنید؟ گفتند: «من کفران نعمت می کنم یا شما که نعمت خدا را به این روز انداخته اید؟ این که کفران نعمت نیست که اگر آدم یک غذایی را دوست ندارد، نخورد».
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد یک، صفحه 26.
راوی: زهرا مصطفوی.