امام، فرزندانشان را اعم از زن و مرد در انتخاب هر شیوه و هر مشی که خودشان مصلحت می دانستند، آزاد می گذاشتند. خود این آزادی انتخاب و حرکت، بیانگر بینش امام نسبت به مسائل اجتماعی در خصوص مرد و زن است. معروف است بعد از آنکه حاج احمدآقا دیپلم گرفت، می توانست وارد مشاغل اجتماعی بشود. امام به دامادشان، مرحوم اشراقی گفتند: «به احمد بگویید اگر مایل است طلبه بشود و در سلک روحانیت باشد، من می توانم از وجوه شرعیه و یا امکانات مالی که هست و دارم به او کمک کنم والاّ او دیگر به حدی رسیده که بتواند برای خودش راهی را انتخاب کند و طبیعتاً درآمدش را نیز کسب کند». اوایل، داماد امام رویشان نمی شد که به فرزند امام این پیغام را برسانند؛ یعنی بگوید شما یا بروید کار بگیرید و یا بیایید روحانی بشوید. امام احساس کردند که شاید دامادشان نگوید، این بود که خودشان به صراحت برای احمدآقا نوشتند: «یکی از دو راه را انتخاب کنید. اگر می خواهید روحانی شوید مشمول کسانی می شوید که لیاقت و شایستگی دریافت وجوه را دارند، والاّ راهی دیگر را انتخاب کنید و ادامه بدهید».
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد یک، صفحه 31.
راوی: محمود دعایی.