امام هیچ وقت دستور انجام کاری را به خانم نمی دادند. خانم می گویند امام وقتی یک دکمه پیراهنشان می افتاد، می گفتند: «می شود این را بدهید بدوزند؟» نمی گفتند خودت بدوز یا احیاناً اگر روز بعد دوخته نشده بود، نمی گفتند چرا ندوختید. می گفتند: «کسی نبود بیاید بدوزد؟»، لذا تا آخر عمرشان هیچ وقت به خانم نگفتند، یک لیوان آب به من بده؛ خودشان این کار را انجام می دادند.
«برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد 1، صفحه 78»
راوی: فاطمه طباطبایی.