یک روز موقع استراحت و صرف ناهار من پشت در نشسته بودم که ناگهان فریاد ما منتظر خمینی هستیم و تا امام را نبینیم از اینجا نمی رویم، به گوشم خورد. از طرفی پاسداران بیت مرتب به مردم با خواهش می گفتند الآن امام در حال استراحتند و امکان دیدار نیست. لحظاتی بعد که امام متوجه سر و صدای مردم شدند به آنجا آمده و به ابراز احساسات مردم پاسخ گفتند.
«برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد 1، صفحه 145»
راوی: رضا فراهانی.