همسر یکی از شهدای لبنان طی نامه ای به محضر امام نوشته بود که تنها درخواستم از پیشگاه مقدستان این است که یک مهر کربلا برایم لطف فرمایید که تا زنده ام روی آن سر به سجدۀ خدا گذارم و بعد از مرگ نیز آن را در کفنم بگذارم.یقین داشتم که امام با اطلاع از مضمون نامه، مهر کربلای خودشان را برای این همسر شهید خواهند داد. ولی احتمال می دادم که یا مهر اضافی نداشته باشند و یا در دسترسشان نباشد و به زحمت بیفتند، لذا یک مهر کربلا که مدتی قبل از آن به دستم رسیده بود و هنوز مستعمل نشده بود را احتیاطاً در جیبم گذاشتم و مشرف شدیم. وقتی نامه به عرض امام رسید، هنوز جملۀ درخواست تکمیل نشده بود که امام برای آوردن مهر از جا برخاستند. حقیر بلافاصله به عرض رساندم که من یک مهر دارم و به خدمتشان تقدیم کردم. امام نشستند، مهر را گرفتند و سپس برای آن همسر شهید برگرداندند که برای ایشان ارسال شد.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد 1، صفحه 195.
راوی: محمد حسن رحیمیان.