تا چندی پیش از رحلت امام، روزانه عکس تعدادی از شهدا را که به وسیله خانواده هایشان برای امضا به دفتر رسیده بود، خدمتشان می بردیم، امام علاوه بر امضا در بسیاری از موارد، جمله هایی را نیز روی عکس شهدا می نوشتند. در بعضی موارد می نوشتند: «خداوند رحمت کند شهید سعید ما را». و گاهی می نوشتند: «خداوند رحمت کند این شهید سعید را». در بسیاری از موارد، هنگام امضای عکس شهدا، آثار غم و اندوهی سنگین در چهرۀ مبارک و مهربانشان ظاهر می شد. گاهی از اسم و رسم صاحب عکس، سوال می کردند. از جمله یک روز که عکس شهید غلامرضا رضایی را که در هنگام شهادت، هنوز به سن بلوغ نرسیده بود، برای امضا به دست مبارکشان دادم. چند لحظه ای به عکس خیره شدند و سپس سوال کردند: «این عکس کیست؟» آقای رسولی گفت: اخ الزوجۀ (برادر خانم آقای... است)، امام با آهنگی غم آلود ذکر «لا اله الا الله » را به زبان آوردند و سپس جمله ای را همراه با امضا زیر عکس نوشتند. به هر حال، امضای عکس شهدا هنگامی متوقف شد که امام دچار یک سکتۀ قلبی مجدد شدند. پزشکان توصیه کردند که چون دیدن عکس شهدا ایشان را متاثر می کند و ممکن است روی قلب مبارکشان اثر بگذارد، از آوردن آنها برای امضا خودداری شود. بدین ترتیب، این برنامه ترک شد. ولی در عین حال، بعضی از افراد، باز هم گاهگاهی عکس شهدا را می آوردند و امام با اشتیاق امضا می فرمودند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد 1، صفحه 203.
راوی: ندارد.