پس از دستگیری امام در 15 خرداد 1342 اگرچه تحت نظر بودند اما از فکر کمک به مردم محروم و مستمند غافل نبودند، لذا در زمستان سخت سال 42 طی نامه ای به فرزندشان حاج آقا مصطفی او را مامور کردند مبلغ شصت هزار تومان از سهم مبارک امام(ع) را صرف کمک و تهیۀ وسایل لازم برای افراد بی بضاعت شهرستان قم و دیگر شهرها بکنند و از عموم مردم نیز خواستند که در این امر خداپسند شرکت نمایند.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد 1، صفحه 213.
راوی: محمد حسن رجبی.