یک روز حاجت و نیازمندی شخصی را خدمت امام مطرح کردیم و گفتیم: اگر اجازه بدهید این شخص خودش بیاید و مسائلش را بگوید تا اگر صلاح دانستید کمکی به او بکنید. فرمودند: «شما خوب کاری کردید که برای دیگری حاجت آوردید چون اگر او خودش بیاید و بخواهد حرفش را بزند خجالت می کشد. من حرف شما را قبول دارم و نیازی نیست خود او بیاید.» بعد در رابطه با رفع نیاز آن شخص به آقای صانعی دستوراتی دادند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد یک، صفحه 218.
راوی: محمد عبایی خراسانی.