وقتی امام مطلع شدند یکی از افراد مورد شناختشان برای خرید منزل مقروض شده و در بازپرداخت آن دچار مشکلی گردیده است، دستور دادند قرض او ادا شود. شخص مزبور با تشرف به خدمت امام و ضمن تشکر و معذرت از جسارت حرف زدن روی حرف امام به عرض رساند، حقیر تاکنون سعی کرده ام در زندگی خود از وجوه شرعیه استفاده نکنم و اگر اجازه بدهید می خواهم این روش را همچنان ادامه دهم.امام در آن وقت چیزی نگفتند، ولی چند روز بعد بخشی از مبلغ را از وجوه متعلق به خودشان لطف فرمودند و حدود دو سه هفته بعد نیز از تتمۀ بدهی شخص مزبور سراغ گرفته و سپس آن را نیز پرداخت فرمودند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد یک، صفحه 250.
راوی: علی اکبر محتشمی پور.