شخصی که آدم ضعیفی بود و خیال کرده بود که ما مزاحم او هستیم ـ در صورتی که هیچ قصد مزاحمتی در کار نبود ـ در شرف رنجیدن از ما بود. او قبلاً خدمت امام رفته و مطلبی را راجع به من گفته بود. شب، امام بنده را خواستند و با ملاطفت خاص خودشان فرمودند: «او آدم ضعیفی است چنین خیالی در ذهنش پیدا شده و از این خیال ناراحت است. برای اینکه این رنجش از دل او بیرون برود، شما برو پیش او و این مطلب را که در ذهنش قرار گرفته، از ذهنش بیرون بیاور».
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد یک، صفحه 253.
راوی: جعفر کریمی.