اگر خانم بیرون می رفت، حتماً باید به امام می گفت کجا می خواهد برود. اگرچه امام در رابطه با خارج از خانه برای خانم چنین قیودی قرار داده بودند، ولی در داخل خانه آزادی مطلق وجود داشت. از همان ابتدا به خانم گفته بودند که ملاکشان تبعیت از شرع و عمل به واجبات است. مثلاً در آن زمان پوشیدن لباس آستین کوتاه در خانه برای دختر یک روحانی پسندیده نبود. اما امام می گفتند: «در خانه اشکالی ندارد، چون خلاف شرع نیست. اما در بیرون از خانه باید کاملاً پوشیده باشد.» یا پوشیدن لباس زرد، سرخ و آبی و... را برای زنان و دختران در خانه مساله ای نمی دانستند و می فرمودند: «در رنگ قیدی ندارم. در خانه هر طور می خواهید لباس بپوشید به شرط اینکه خلاف شرعی در آن نباشد».
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد یک، صفحه 278.
راوی: فاطمه طباطبایی.