در روزهایی که حال حضرت امام خوب نبود، هنگامی که ما کنار تختشان می رفتیم، ایشان سوال می کردند: «مگر صندلی نیست که بنشینید؟» ما در جواب می گفتیم: آقا، ما راحت هستیم. اما حضرت امام می گفتند: «نه! خسته می شوید!» و گاهی هم حضرت امام می فرمودند: «شما اینجا نیایید، اینجا محیطش کسل کننده است». می گفتیم: آقا، ما به خاطر آمدن پیش شما، توی خانه نوبت می گذاریم و از همدیگر سبقت می گیریم. آنگاه حضرت امام می گفتند: «پس دو نفر، دو نفر بیایید تا حوصله تان سر نرود».
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد یک، صفحه 309.
راوی: فرشته اعرابی.