خواب امام در ساعت معینی شروع می شد و راس ساعت 2 نیمه شب جهت اقامۀ نماز شب، از خواب برمی خاستند. در طول مدتی که در بیمارستان تحت مداوا و مراقبت درمانی قرار داشتند و علی رغم اینکه به منظور به خواب رفتنشان دارو به ایشان داده بودند، لیکن امام به همان شکل، راس ساعت 2 نیمه شب از خواب برخاسته و جویای وقت مربوط به اقامه نماز شب می شدند و این نشانی از نظم و ترتیب و دقت عمل در برنامه ریزیهای زندگی ایشان است.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد یک، صفحه 324.
راوی: مهدی امام جمارانی.