بسیار اتفاق می افتاد که افرادی مانند مرحوم آقای لواسانی زود به زود به محضر امام تشرف می یافتند و وجوه شرعیه را طی چک بانکی به طور مستقیم تقدیم می کردند، امام آن را بلافاصله در اولین فرصت جهت واریز به صندوق و حساب به ما تحویل می دادند، حتی گاهی که هنگام تشرف ما، در اثر تعدد و کثرت کارهای دفتر فراموش می کردند، چند لحظه بعد از آن که مرخص می شدیم مجدداً با زنگ ما را احضار فرموده و چک را تحویل می دادند. امام هیچ وقت حتی یک چک یا یک امانت را بدون دلیل برای یک روز پیش خودشان معطل نمی گذاشتند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 34.
راوی: حجت الاسلام رحیمیان.