یکی از بزرگان می گفت هر وقت با امام می نشستیم یک جلوه تازه ای را کشف می کردیم که احساس می کردیم قبلاً این را نفهمیده بودیم یا متوجه نبودیم. این نشان دهنده آن جوهره اصلی ایشان است که آنقدر بزرگ، صاف و شفاف بود که هرچه انسان نزدیکتر می شد بیشتر می فهمید. این مهمترین بعدی است که در وجود امام هست و مرهون مجموعه آن ریاضتها، تعبدها و تقیدهایی بود که ایشان داشتند. ایشان حتی به ریزه کاریهای اعمالشان مراقبت داشتند؛ به گونه ای که مباحات ایشان رنگ عبادت گرفته بود. لذا وقتی می خواستند وضو بگیرند دقت زیادی داشتند که آب کم مصرف کنند. امام از اول طلبگی این مراقبتها را داشتند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 104.
راوی: حجت الاسلام موسوی خوئینی ها.