یادداشت

آقایان بفرمایند بروند‏

از خصایص امام این بود که هرگز دوست نداشتند در معابر عمومی طوری ظاهر‏‎ ‎‏شوند که عده ای دور و بر ایشان را بگیرند. تا آنجا که ممکن بود سوالات طلبه ها را در‏‎ ‎‏خانه شان جواب می دادند. وقتی که از کلاس درس خارج می شدند، مسیر خلوتی را که‏‎ ‎‏ عمدتاً کوچه های منتهی به منزل بود، انتخاب می کردند و به منزل می آمدند. بارها دیده‏‎ ‎‏می شد که بعد از درس عده ای از آقایان که دوست داشتند همراه امام حرکت کنند، به‏‎ ‎‏دنبال ایشان راه می افتادند. اما وقتی امام متوجه حضور آقایان می شدند می ایستادند و‏‎ ‎‏می گفتند: «آقایان بفرمایند بروند.» 

منبع: برداشت‌هایی از سیره‌ی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 123.

راوی: حجه الاسلام قرهی.



آقایان بفرمایند بروند‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: