در سال 1346 مصادف با اربعین امام حسین«ع» به کربلا رفته بودیم. امام و تعدادی از یارانشان در حسینیه مرحوم بروجردی مشغول نماز شدند. پس از نماز امام خواستند به محل سکونتشان که نزدیک صحن مطهر حضرت ابوالفضل(ع) قرار داشت بروند. جمعیت زیادی در آنجا بود، خیابان هم شلوغ بود. من و عده ای از دوستان تصمیم گرفتیم که همراه ایشان برویم تا تنها نباشند و فشار جمعیت هم خطری برای ایشان نداشته باشد. ما از حسینیه بیرون آمدیم و ده قدم پشت سر ایشان حرکت کردیم. امام متوجه ما شدند، صورتشان را برگرداندند و گفتند: «شما برگردید، من تنها می روم.»
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 128.
راوی: حجه الاسلام حسن روحانی.