امام از همان ابتدا از هر کاری که شائبۀ شهرت طلبی و مقام خواهی داشت اجتناب می ورزیدند؛ برای مثال اجازه نمی دادند کسی پشت سرشان راه برود. اگر شاگردی اشکالی داشت و می آمد تا در بین راه از ایشان سوال کند می ایستادند و اشکال را پاسخ می دادند بعد هم می گفتند: «بفرمایید بروید.»
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 131.
راوی: حجهالاسلام موسوی تبریزی.