در همان موقع که آقای بروجردی رحلت کردند، عده ای از مجتهدین و مدرسین و فضلایی که پای درس امام بودند، به امام پیشنهاد می کنند که برای آیت الله بروجردی مجلس فاتحه ای ترتیب بدهند، اما امام می گویند: «آقایان می گیرند و ما هم شرکت می کنیم» امام در همان موقع «خیال زدایی» کرده بودند و در همان مواقع از این مسندها رسته بودند... امام موقع سوار شدن در تاکسی هیچ وقت روی صندلی پشت اتومبیل نمی نشستند بلکه در جلو و کنار راننده قرار می گرفتند تا هرگونه شبهه ای را از بین ببرند. امام حتی اجازه نمی دادند کسی در بیرون مسجد از ایشان سوالی بپرسد و اگر کسی اشکالی داشت در همان مسجد می باید سوال می کرد. امام خودشان در کتاب «جهاد اکبر» می گویند: «انسان تا مادامی که مشهور نشده و یا عمامه اش بزرگ و یا ریشش بلند نشده است بایستی آدم بشود و اگر در آن موقع نشد بعدها هم نمی شود.»
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 131.
راوی: موسوی تبریزی.