یک بار که امام به حرم مشرف شدند موقعی که مشغول زیارت بودند یک نفر درست بین ایشان و ضریح حایل شده بود. ما چون عادت امام را می دانستیم که حاضر نیستند به خاطر ایشان کسی به زحمت بیفتد یا در حرم به گونه ای رفتار شود که برای ایشان نوعی تشریفات حساب شود سعی کردیم به شکلی آن فرد را متوجه کنیم که جلوی امام ایستاده است ولی نمی شد. آخرالامر من از عقب به خیال اینکه امام شاهد ماجرا نیستند تا آمدم دستم را به پشت آن مرد بزنم و او را متوجه کنم، امام ناگهان دستشان را از عبا بیرون آوردند و دستم را گرفتند و فرمودند به او کاری نداشته باش.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 133.
راوی: حجه الاسلام ناصری.