یکی از روزها که حرم حضرت معصومه(س) شلوغ بود و امام می خواستند به آنجا مشرف بشوند، تنها من در خدمتشان بودم. وقتی خواستم به عده ای که در جلوی ایشان بودند، بگویم که راه را باز کنید! امام می خواهند به حرم مشرف بشوند. آقا نگاه تندی به من انداختند و فرمودند: «کارشان نداشته باشید! بعد هم همان طور در میان جمعیت به زیارت پرداختند. به طور کلی امام در مقایسه با مردم، هیچ امتیازی برای خود قایل نبودند. در آن روز هم موج جمعیت ایشان را از این طرف به آن طرف می برد. بالاخره پس از گذشت مدتی طولانی، ایشان خود را به حرم حضرت معصومه(س) رسانده و مشغول خواندن زیارتنامه شدند.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 134.
راوی: آیت الله مسعودی.