وارد اتاق امام که می شوید انگار وارد بهشت شده اید، چون بوی عطر می دهد؛ به خاطر اینکه روزی چند بار ادوکلن و عطر استفاده می کنند. گاهی ما در منزل کار آشپزخانه را انجام می دادیم و بعد چراغ را خاموش می کردیم و می رفتیم خدمت امام؛ وقتی می نشستیم، امام سرشان را بر می گرداندند و می گفتند که ناهار فلان خورشت را دارید. غیرمستقیم می خواستند بگویند که بوی سبزی می دهی. البته هیچ وقت چیزی به ما نمی گفتند. حتی من یک دفعه گفتم شما چقدر باید ما را تحمل کنید. چون نمی خواستند خلاف بگویند، می گفتند خوب تحمل می کنم.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 160.
راوی: زهرا مصطفوی.