اگر می خواستیم غذا جلوی آقا بگذاریم، می بایست ظاهرش را می آراستیم. اگر شکل زیبایی نمی داشت، نمی خوردند ولو مزه اش بسیار خوب می بود. اما اگر شکلش زیبا می بود. می گفتند: حالا می چشم. ببینم اگر خوشمزه بود، می خورم. این بود که ما همیشه اگر چیزی برای امام می پختیم، سعی می کردیم ظاهرش هم آراسته و زیبا باشد. امام لطافت خاصی داشتند که من خیلی وقتها فکر می کنم باید بنشینم و آنها را بنویسم. اگر این کار را بکنم، می توان کتابی از لطافت ایشان نوشت.
منبع: برداشتهایی از سیرهی امام خمینی (ره)؛ جلد دو، صفحه 171.
راوی: فاطمه طباطبایی.