یادداشت

دل حریم کبریاست‏

مرحوم آقای واعظ زاده خوانساری که از علما و بزرگان عرفان و اهل منبر بود با امام‏‎ ‎‏خیلی مانوس بود یک روز به من فرمود آقای برهانی امروز بیا به زیارت حاج آقا روح الله‏‎ ‎‏برویم. به محضر امام رفتیم؛ با توجه به سوابق رفاقتی که این دو با هم داشتند امام به او‏‎ ‎‏فرمودند آقای واعظ زاده ما به خاطر رفاقت با شما همیشه بهره ای را هم می بردیم چه از‏‎ ‎‏مباحث علمی و چه از اشعار ادبی، تا امام این را فرمود مرحوم واعظ زاده شروع کرد به‏‎ ‎‏ خواندن رباعی: ‏

‏‏گیرد همه کس کمند و من گیسویت‏  ‏

جوید همه کس هلال و من ابرویت‏

‏‏در دایره دوازده برج تمام‏  ‏

یک ماه مبارک است آن هم رویت‏

 ‏‏امام هم فی البداهه این رباعی را در پاسخ او فرمودند: ‏

گشود چشم نگارم زخواب ناز از هم‏  ‏

نظر کنید در فتنه گشت باز از هم‏

 تو در نماز جماعت نرو که می ترسم‏  ‏

کُشی امام و بپاشی صف نماز از هم!‏

‏بعد مرحوم واعظ زاده شعر معروف مولوی را خواند که: ‏

 ‏‏بشنو از نی چون حکایت می کند‏   ‏

وز جداییها شکایت می کند‏

 ‏‏امام در پاسخ فرمودند: ‏

‏‏نشنو از نی کآن نوای بینواست‏   ‏

بشنو از دل کآن حریم کبریاست‏

‏‏نی بسوزد تل خاکستر شود‏  

‏دل بسوزد خانه دلبر شود

 

منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد دو، صفحه 175.

راوی: حجه الاسلام برهانی.



دل حریم کبریاست‏؛ 11 دی 1278

دیدگاه ها

نظر دهید

اولین دیدگاه را به نام خود ثبت کنید: