وجود امام دنیایی از عاطفه بود. نگاه ایشان آنقدر پرمحبت بود و اینقدر تسلی دهنده بود که هر وقت ناراحتی یا گرفتاری پیدا می کردیم بی اختیار خدمت ایشان می رفتیم. جواب سلام ما را که می دادند واقعاً می توانم بگویم همه ناراحتی هایمان از یادمان می رفت.
منبع: برداشت هایی از سیره ی امام خمینی (ره) ؛ جلد دو، صفحه 189.
راوی: فرشته اعرابی.